Ο ιστός της αράχνης - Joseph Roth
"Πόσο αγαπούσε ο
Μπένγιαμιν Λέντς τον μισητό Ευρωπαίο, τον Τέοντορ: τον δειλό και κτηνώδη, τον
αδέξιο και ύπουλο, τον φιλόδοξο και ανεπαρκή, τον άπληστο και επιπόλαιο, τον
ταξικό άνθρωπο, τον άθεο, τον υπερόπτη και δουλικό, τον ποδοπατημένο Τέοντορ Λόζε!
Ήταν ο ευρωπαίος νέος άντρας: εθνικιστής κι εγωιστής, χωρίς πίστη,
αναξιόπιστος, αιμοδιψής και με περιορισμένη αντίληψη. Ήταν η νεαρή
Ευρώπη."
Μέσα
σ' αυτές τις λίγες γραμμές απ' το κείμενο του Roth περικλείεται η ουσία αυτής
της πρώτης νουβέλας του που γράφτηκε μερικά χρόνια πριν το ξέσπασμα του Β'
Παγκοσμίου πολέμου. Απουσιάζει, πάντα σύμφωνα με τις δικές μου προτιμήσεις,
κάτι παραπάνω απ' το προφανές σκιαγράφημα του Λόζε. Ίσως κάποιες στιγμές
έτνασης που ποτέ δεν ήρθαν. Έφτασα στην τελευταία σελίδα κι απλά ξεκίνησα το
επόμενο βιβλίο χωρίς να μπορώ να πω ότι μου άρεσε κάτι ιδιαίτερα ή πάλι, ότι με
καταπίεσε η ανάγνωσή του.
Καλησπέρα Σπύρο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ πάλι, βρίσκομαι ακριβώς στην μέση της ανάγνωσης και νιώθω ήδη κουρασμένος. Έπιασα το νόημα του βιβλίου και μάλλον δεν έχω να περιμένω κάτι περισσότερο στην συνέχεια. Με ενοχλεί λίγο το ύφος με τις κοφτές φράσεις και τα νοηματικά διάκενα. Το παράξενο είναι ότι ενώ κατά την ανάγνωση, το βιβλίο το βρίσκω υποφερτό και συνεχίζω με σχετική άνεση, όταν σταματάω για λίγο και πάω να το ξαναρχίσω, εμφανίζω μια επίμονη άρνηση, λες και διαβάζω το πιο βαρετό βιβλίο του κόσμου!!
Είναι ο πρώτος Ροτ που διαβάζω και δεν θα ήθελα να το παρατήσω, αλλά φοβάμαι ότι, αν δεν καταφέρω να το τελειώσω απόψε, μάλλον αυτό θα συμβεί. Στα επόμενα βιβλία του, θεωρείς ότι καλυτερεύει; Θα κάνω καιρό πάντως να επιχειρήσω δεύτερη απόπειρα.
Καλό απόγευμα
Υ.Γ. Πήγα με την διάθεση μιας ανυποψίαστης μύγας να πιαστώ στον ιστό της αράχνης... αλλά μάλλον, ξέφυγα με ευκολία!!
Αγαπητέ Μαραμπού, όπως θα κατάλαβες κι εγώ έφτασα στο τέλος με διεκπεραιωτικές διαθέσεις μια και για μένα ήταν ο πρώτος Ροτ. Στη βιβλιοθήκη περιμένει εδώ και καιρό το Εμβατήριο του Ραντέτσκυ το οποίο θα είναι και η δεύτερη ευκαιρία που θα δώσω στον συγκεκριμένο - πάντα το κάνω, ειδικά σε καταξιωμένους συγγραφείς αλλά δεν θα βιαστώ κιόλας. Απ' ότι έχω διαβάσει και ακούσει τα επόμενα του είναι πολύ καλύτερα. Ίδωμεν ...
ΑπάντησηΔιαγραφή