Ο γυάλινος κώδων - Sylvia Plath

Πόσο δύσκολο αλήθεια είναι να έρθεις αντιμέτωπος με τους δαίμονες σου; Με αυτό που σου τρώει τα σωθικά, τον ίδιο σου τον εαυτό; H Πλαθ σκιαγραφεί ως Έσθερ τον εαυτό της σε μια περίοδο της ζωής της που νιώθει να απειλείται από την κενότητα όλων αυτών που την περιβάλλουν. Μια περίοδο όπου οι φιλικές και οι ερωτικές σχέσεις παγώνουν και μένουν έξω από τον δικό της κόσμο, ένα κόσμο που την ωθεί προς την αυτοκτονία. Αν και διαβάζοντας το βιβλίο είναι δύσκολο να μην γίνεις κι εσύ ένα μέρος του δράματός της, υπάρχουν στιγμές με χιούμορ που ξεπηδούν αναπάντεχα χαλαρώνοντας ενδεχομένως την ίδια αλλά και τον αναγνώστη. Και το τονίζω αυτό γιατί μου έκανε εντύπωση, χωρίς βέβαια να ανατρέπει τη ζοφερή ατμόσφαιρα που διέπει το κείμενο μέχρι το τέλος.

Με άμεση γραφή σε σημεία της οποίας διαφαίνεται η ποιητική ταυτότητα της Πλαθ - είναι σχετικά εύκολο να το διαβάσετε στα αγγλικά - το βιβλίο είναι ένα εξαιρετικό ανάγνωσμα που συμπυκνώνει στις σελίδες του την τραγική της πορεία.