Η ζούγκλα - Upton Sinclair

Διαβάζοντας από το σημείωμα στο τέλος, μαθαίνουμε ότι ο Σινκλαίρ έζησε εφτά εβδομάδες στα σφαγεία του Σικάγο πριν ξεκινήσει να γράφει τη 'Ζούγκλα'. Και είναι αυτές οι περιγραφές των Κονσερβάδικων, στις αρχές του περασμένου αιώνα που μου κίνησαν το ενδιαφέρον στο ξεκίνημα του βιβλίου, η ζοφερή ατμόσφαιρα μιας περιοχής όπου καταφθάνουν χιλιάδες γελάδια και χοίροι καθημερινά για να θανατωθούν και έπειτα να γίνουν κρέας, αλλαντικά, λίπασμα, δέρμα, κόλλα, οι άθλιες συνθήκες κάτω απ' τις οποίες εργάζονται μέρα νύχτα οι μετανάστες και ανάμεσά τους μια οικογένεια Λιθουανών με κεντρικό ήρωα τον Γιούργκις που προσπαθεί να επιβιώσει ενώ τον εκμεταλλεύονται, τον εξαπατούν, τον εξαθλιώνουν.

Γραμμένο με ένα ύφος λυρικό στο μεγαλύτερό του μέρος, το βιβλίο σε πνίγει σε πολλά σημεία όχι τόσο με τα πάθη του ήρωα αλλά με την αρρωστημένη σκέψη που επικρατεί στα μυαλά των συσκευαστών που μηχανεύονται τα πάντα προκειμένου να μην έχουν οικονομικές απώλειες.

Το κείμενο κάνει μια στροφή πενήντα περίπου σελίδες πριν το τέλος, αφήνοντας τον ήρωα στο περιθώριο, για να μας περιγράψει το σοσιαλιστικό κίνημα και τις αρχές του. Η διαφοροποίηση από το υπόλοιπο περιεχόμενο δικαιολογείται εν μέρει αν λάβει κάνεις υπόψη του την εποχή και την προσκόλληση του Σινκλαίρ στο σοσιαλισμό. Απ' την άλλη όμως με ξένισε και θα προτιμούσα ο Γιούργκις να παρέμενε στο κέντρο της προσοχής, η ιστορία να κατέληγε κάπως διαφορετικά με την πολιτική ανάλυση σε δεύτερο πλάνο. Περί ορέξεως όμως ...